Laatste deel van onze reis

Beste vrienden/familie en overige lezers!

Het is alweer een lange tijd geleden dat we een verhaal op onze blog gezet hebben. De meeste mensen die ons volgden weten ook al waarom. Een maand geleden inmiddels zijn we teruggevlogen naar Nederland omdat we in de week daarvoor het nieuws kregen dat Marion's vader ernstig ziek is en daarvoor behandelig moest ondergaan. Daarmee hebben we ons avontuur in de eerste week in Nieuw-Zeeland afgebroken. Inmiddels zijn we weer een beetje gesetteld in Nederland, de behandelingen van Marion's vader verlopen naar omstandigheden goed en wij zijn hard op zoek naar een baan.

Voor diegenen die ons enthousiast gevolgd hebben en voor de volledigheid wilden we toch ons reisverhaal nog afschrijven om een beeld te geven wat we nog gedaan hebben in Australië na Rainbow Beach, waar we gebleven waren. In de vorige blog schreven we dat we daar een mooie kampeerplek aan zee hadden gevonden.

Wij opgestaan op het prachtige campeerplekje aan de zee, om er vervolgens bij een poging tot wegrijden achter te komen dat de auto vast zat. De achterwielen hadden zich ingegraven en met 45 min., wat hulp van de enige overige kampeerder en wat stukken drijfhout onder de wielen later, waren we eindelijk op weg naar Brisbane om Shaun te bezoeken, een goede vriend van mij nog vanuit Nederland.

Na een halve dag rijden en wat zoeken aangekomen bij het huis waar hij woont samen met zijn huisgenoot Mat. Een mooi vrijstaand huis, met zowaar een eigen slaapkamer voor ons, een zwembad èn een hot tub en een klein Jack Russeltje, genaamd Heidi,die doodsbang voor mij was. Dat was wel even een upgrade. Daar het hele weekend doorgebracht, het centrum van Brisbane in geweest met de Rivercat (veerbootje) en genoten van de kookkunst van Shaun (chef kok) en de BBQ-kunsten van Mat. Ook nog met de boot van Mat naar Moreton Island geweest waar we met de stroming mee gesnorkeld hebben langs mooie wrakken die daar afgezonken waren, maar nog half bovenwater uitstaken. Kortom een geweldig en relaxt weekend dus.

De week daarna zijn we een klein stukje terug naar boven gereden naar Noosa Heads, daar campervan site geboekt bij het Nomads Hostel en lekker cheap naar de gratis pizza night van het hostel gegaan (en budget voor eten dus maar uitgegeven aan een biertje... of 2). De volgende dag eerst een 2-daagste tour naar Fraser Island voor die week geboekt en een prachtige 4u durende wandeling gemaakt door het Noosa National Park. Langs de kust naar Hell's Gate (uitzichtpunt) gelopen waar we nog een waterschildpad gespot hebben vanaf de kliffen en een heel brutaal vogeltje nog het restje van Marion's muesli-bar jatte (helemaal niet doordat ik hem een zaadje van mijne had gegeven, dus ik had er niets mee te maken....).

De volgende dag vroeg opgestaan voor onze trip naar Fraser Island Tour die startte met een lange rit door het binnenland (wallabies gespot) naar de kust waar we konden zien hoe wilde (en door bootschroeven gehavende) dolfijnen gevoerd werden in een baai. Daarna doorgereden naar de veerboot die ons naar Fraser Island bracht. Daar over het strand gecrosst met onze 4WD tour- bus en onze eerste Dingo gespot. Niet veel anders uitziend dan een hond, maar toch wel een stuk wilder aangezien ze de week ervoor nog een dronken toerist half aan stukken gescheurd hadden. Nog mooie tussenstops gemaakt bij een roestig wrak van een Indo vissersboot en bij Eli creek, een mooi helder kreekje dat landinwaarts liep. Het hoogtepunt van de dag was toch wel Indian Head, een berg/rots die hoog boven de kust uitstak en vanwaar we een prachtig uitzicht hadden van de kust, het eiland en een heel scala aan zeedieren die beneden rond de kliffen zwom (waaronder manta rays, kleine haaien, een zeehondje, schildpadden en verderop ook nog walvissen).

Overnacht in een ruim apartement en de volgende dag een mooie wandeling gemaakt door het regenwoud van Fraser Island, waar we een oud houthakkerskamp bezochten en langs een bijna onzichtbaar kreekje liepen. Vervolgens liggen zonnen en gezwommen in Lake McKenzie en genoten van een lekkere lunch. Daarna begonnen aan de terugreis waarbij we nog gestopt zijn bij de coloured sands, de naam zegt het al, een klif van zand met verschillende kleuren door oxidatie. Bij terugkomst in Noosa meteen de camper gepakt en doorgereden naar Mooloolaba op aanraden van Matt, waar we laat aankwamen en 4 campings later nog geen plek hadden voor de nacht. Toen belde Shaun over de gezamelijke kampeerplannen die we hadden voor dat weekend en bood aan dat we wel door konden rijden naar Brisbane en bij hun konden pitten (wat erg:P).

Daar vrijdag gerelaxt en voorbereid op camping trip en zaterdag vertrokken naar Tweed Heads, waar we het weekend voornamelijk waterskiënd hebben doorgebracht achter Mat zijn boot en nog een gezellig koppel ontmoet hebben (oude baas van Mat), waar we die zondag op de lunch zijn geweest op hun bizar grote landhuis iets verderop.

Die week erna was het toch echt tijd verder zuidwaats richting Sydney te reizen. De eerstvolgende stop was Byon Bay, waar we zijn neergeploft bij de Arts Factory, een hippie hostel dat erg gezellig maar ook druk was. Daar de volgende dag een surfboard gehuurd en de dag op het strand doorgebracht. Dit keer lukte het mij voor geen meter, maar Marion wist enkele golfjes te pakken. De dag daarna nog een hele mooie wandeling gemaakt naar de vuurtoren, waarbij we van heel dichtbij een wallabie gespot hebben en een hele groep dolfijnen langs de kliffen onder ons zagen zwemmen.

Die middag doorgereden naar het Visitor Information Center in Grafton waarna we wat meer landinwaarts zijn gereden naar Nymboida, waar je platypus (vogelbekdieren) kon spotten. Wij hadden er nog geen op de foto, dus op de door locals aangewezen plek achter een restaurant/motel in het half donker weer geluk gehad en er een gespot, helaas maar vage foto's. Daarna lekker gegeten in het Nymboida Coaching Station (zo heette het restaurant/motel), wat bleek van Russel Crowe te zijn waarvan er foto's/karikaturen van hingen e.d. Daar op de parkeerplaats overnacht en vroeg opgestaan om alsnog goed een platypus te spotten en mooie foto's en filmpjes gemaakt. Omdat we bijna op onze 5-jarig samenzijn waren (17 aug) besloten nog een nacht te boeken in een van de cabins van het motel, waarbij we een lucratieve aanbieding kregen voor een appartementje met bubbelbad. Die dag verder nog een roadtrip in de omgeving gemaakt en watervallen bezocht in een indrukwekkende vallei (Ebor en Wollomombi Falls). s' Avonds genoten van het gezelschap van de locals die daar samenkwamen om een verjaardag te vieren, waarbij we nog gevraagd werden aan te schuiven bij het verjaardagsdiner.

De volgende dag teruggereden richting de kust en in de ochtend een bijzonder mooie wandeling gemaakt door Dorrigo National Park, waar mooie watervallen verscholen gingen tussen het regenwoud, erg mooi. Die avond overnacht in Bellingen waar net een Jazz festival aan de gang was dus ons daar 's avonds goed vermaakt met live muziek. De dag daarna de markt in Bellingen bezocht en daarna doorgereden naar Myall Lakes, een groep meren vlak langs de Oostkust met een idyllisch kampeerplekje op een bush camping (alleen WC) naast het grootste meer. Daar hebben we de volgende dag een wandeling gemaakt naar de vuurtoren bij seal rocks, met mooi uitzicht over de kust. Daarnaast ook nog een korte rainforest wandeling gemaakt en over een steile dirt road (mocht eigenlijk niet met onze camper) naar een uitkijkpunt gereden die dit alles panoramisch overzag.

Na de Myall Lakes doorgereden naar het volgende verbluffende natuurgebied in Australië, de Blue Mountains. Deze worden zo genoemd vanwege een lichte deken van deeltjes die over het bos in de valleien onder hoge kliffen hangt waardoor deze een ietwat blauwe gloed krijgt. Verschillende uitzichtpunten bezocht en uiteindelijk in Katoomba (plaatsje in Blue Mountains) een camping opgezocht voor de komende 3 dagen waar ik in de ergste wind tot nu toe geprobeerd heb pasta te koken op dat gare kookstelletje onder de achterklep van onze camper. De volgende dag het Scenic Railway park bezocht, waar je met een kabelbaan tussen twee kliffen kon pendelen, evenals naar beneden de vallei in via (volgens hen) 'de steilste scenic railway ter wereld', een heel steil treintje dat over een mijnwerkersrail ging ooit nog aangelegd door Zwitserse engineers. In de middag een fixe wandeling gemaakt, aan de ene kant 900 treden naar beneden de vallei in, waar we een uur gewandeld hebben in de vallei met mooi uitzicht op de kliffen en waterval, gevolg door het beklimmen van de 'giant staircase', 1000 treden omhoog de klif weer op. We hebben die avond goed geslapen.

De laatste dag in de Blue Mountains zijn we naar de Jenolan Caves geweest, een immens grottenstelsel met mooie druipsteen- en kristalformaties. Op aanbeveling van de gids buiten nog op zoek gegaan naar platypus in het Blauwe Meer net buiten deze grotten. Ongelooflijk hoe helder blauw het water was en hoe de vogelbekdieren die erin rondzwommen op zoek naar voedsel zich bijna niets aan leken te trekken van de toeristen die zo nu en dan langs het meer liepen.

Die avond kregen we helaas het erg vervelende nieuws vanuit het thuisfront. Na de eerste schok en na veelvuldig contact besloten te wachten op de uitslag over hoe erg de situatie was (die een week later zou komen, een dag na onze geplande vlucht naar NZ), en daarna z.s.m. terug te vliegen. De laatste paar dagen dus in Sydney verbleven met een nogal dubbel gevoel. Aan de ene kant loop je door een prachtige stad waar we mooie botanische tuinen, het Opera House, de Harbour Bridge en Manly en Bondi Beach hebben gezien. En aan de andere kant ben je toch met je gedachten thuis.

Na onze vlucht naar Nieuw Zeeland zoals afgesproken de familie (achteroom) van Marion die daar in Auckland woont getroffen en de volgende dag het verlossende nieuws gekregen dat er een goede kans is op volledig herstel van Marion's vader met behandeling. Daarna contact gezocht met de verzekering en onze travel agent om de terugvlucht te regelen, en met vooral veel hulp van onze travel agent de optie gekegen om 6 september terug te vliegen.

Dat liet ons wel met nog een paar dagen om te doden in Nieuw Zeeland, dus op aanraden van Marion's achteroom en zijn vrouw toch nog maar een korte roadtrip met een huurauto gemaakt. We hebben in Auckland de sky tower, het aquarium (Kelly Tarltons) en Waiheke Island bezichtigd, evenals de filmset  van Lord of the Rings en de Hobbit in Mata Mata. De overige 2 dagen gelogeerd bij erg aardige vrienden van Marion's familie (Jill en Rudy) in Rotorua, en het vulkanisch landschap in dat gebied bezichtigd. In Waiotapu zijn we naar een vulkanische vallei geweest met geisers, kokende meren en modderpoelen. Dat was erg apart, evenals de stinkende zwavelgeur die er rondhing. Daarna hebben we in Taupo de Haku Falls bezocht, eigenlijk niets anders dan een 5-6 meter breed natuurlijk kanaal dat onder veel watergeweld fungeert als de afvoer van de grote binnenlandse meren, erg indrukwekkend. Op de laatste dag via de kust teruggereden en nog een mooie berg beklomen in Manganui met uitzicht over de kust, de eilanden en het binnenland en met schapen met lammetjes op en langs het pad.

Weer aangekomen bij Marion's achteroom in Auckland onze spullen gepakt en ons voorbereid op de 40u-durende vlucht terug naar Nederland. Daar zijn we goed aangekomen op 7 september en meteen doorgegaan naar Marion's familie. We wonen nu tijdelijk in Heerde en zijn inmiddels alweer een beetje gesetteld en denken met veel plezier terug aan het avontuur dat we beleefd hebben in Australië. We hebben de foto’s die bij het laatste deel van de reis horen ook nog online gezet (albums: NSW part 1-4 en NZ) evenals de reisroute afgemaakt op de kaartfunctie van deze reislog, voor de geïnteresseerden.

We willen iedereen bedanken voor de leuke reacties tijdens onze reis en de steunbetuigingen tijdens onze vervroegde terugkeer!

Groeten en liefs,

Nieck en Marion